古诗文 自嘲(宋·陆游) 释义 自嘲(宋·陆游) 七言律诗 押支韵 穷途久矣叹吾衰,双鬓新添几缕丝。身是在家狂道士,心如退院病禅师。极知勾漏求丹药,不及衡阳卖漉篱。习气若为除未尽,小轩风月又成诗。 相关内容11:自嘲(宋·郑清之)释义及解释自嘲(宋·邓肃)释义及解释自嘲(宋·胡宿)释义及解释自嘲(宋·王禹称)释义及解释自嘲(宋·毕仲游)释义及解释